pl-62 | QUART

Pismo współfinansowane przez
Wydział Nauk Historycznych
i Pedagogicznych
Uniwersytetu Wrocławskiego

Numer 4(62)/2021

Od redakcji

Prezentowany Państwu, ostatni w tym roku numer naszego kwartalnika jest szczególny, ponieważ w całości poświęcamy go artystom i sztuce Wrocławia, obecnym w tym mieście od r. 1945 aż do dziś. Chcąc osiągnąć jak najwyższy poziom tekstów, zwróciliśmy się bezpośrednio do najlepszych znawców tego zagadnienia, „rozpisując” je na różne dziedziny artystyczne i odmienne postawy metodologiczne. Jak się okazało, nasi autorzy potrafili znakomicie spełnić postawione przed nimi niełatwe zadanie, wypowiadając się o sztuce Wrocławia w sposób kompetentny i swobodny zarazem.

Polecam w związku z tym lekturę kolejnych artykułów, tym bardziej że tytułowa sztuka jawi się w nich jako odpowiedź na szereg problemów natury teoretycznej – jak klasyczne pytanie: „Czy linię można narysować?” (Jerzy Olek); i tych bardziej osadzonych w historii – jak np. specyfika wrocławskiego eksperymentu w sztuce w latach 1945–2021 (Zbigniew Makarewicz). Odmienności postaw badawczych towarzyszą różne sfery sztuki współczesnej, takie jak street art i szerzej – urban art (Manfred Bator) – oraz strukturalizm, uchodzący słusznie już w latach 70. XX w. za wizytówkę artystycznego Wrocławia (Andrzej Kostołowski). Pragnąc objąć w miarę szerokie spektrum wrocławskich dokonań artystycznych w minionych latach, dołączyliśmy do prezentowanych tekstów prace poświęcone fotografii artystycznej (Andrzej Saj), rzeźbie (Cezary Wąs) i grafice (Dorota Miłkowska). Nie mogło oczywiście zabraknąć tekstów o architekturze (Michał Duda) oraz o sztuce designu, przejawiającej się w projektach i realizacjach pracowników Wydziału Architektury Wnętrz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (Tomasz Mikołajczak). Zaczęliśmy od konceptualnego opisywania linii, a ostatni esej poświęcony został malarskim dociekaniom nad przestrzenią, która dla wrocławskiej artystki – Urszuli Wilk, jak to określa Marek Śnieciński, jest problemem zarówno malarskim, jak i jedną z podstawowych kwestii egzystencjalnych.

Gorąco zachęcam zatem Państwa do lektury tego szczególnego, w całości polsko-angielskiego numeru, do którego publikacji w tej formie wydatnie przyczyniła się pomoc finansowa Wydziału Kultury Urzędu Miasta Wrocławia. Z kolei Doktor Sylwii Świsłockiej-Karwot, naszej redaktorce tematycznej, składam głęboki ukłon za merytoryczne uwagi i pracę u podstaw, pełen nadziei, że dzięki naszym wspólnym staraniom Wrocław będzie kojarzony szerzej nie tylko z Krasnalami, ale też ze sztuką wysoką, której nigdy dosyć na tym niezbyt wysokim i, niestety, obniżającym ostatnio loty, otaczającym nas świecie.

W imieniu Redakcji
prof. dr hab. Waldemar Okoń

Od redakcji / Editorial